GebedGetsemane

Waarom en hoe bidden?

Het gebed kan je geloof maken en breken. Dat heb ik ook zelf ervaren. Een aantal jaren geleden kreeg een bekende kanker. En ik heb gebeden. Avonden achter elkaar. Ik heb gesmeekt om een wonder. Ik heb uitgeroepen: “God als je echt bestaat, laat het dan alsjeblieft zien. Haal die moeder niet weg uit dat gezin.” Maar God zei niets. Helemaal niets. De moeder stierf. En ik dacht: “God zegt eigenlijk nooit iets terug. Het kan in al die ‘fijne’ christelijke boekjes staan dat bidden een dialoog is met God, maar ik lig gewoon tegen het plafond te roepen. Mijn tranen worden gedroogd door mijn kussen, niet door God.” Mijn vertrouwen was tot het nulpunt gedaald. Mijn gebed stokte.

Bidden kan je geloof maken of breken.

Het gebed van Jezus in Getsemane

Jezus ging met de leerlingen naar een plek die Getsemane heette. Hij zei tegen de leerlingen: “Ik ga daar verderop bidden. Blijf hier wachten tot ik terugkom.” Jezus nam Petrus mee, en de broers Jakobus en Johannes. Jezus werd verdrietig en bang. Hij zei: “Ik houd het niet meer uit van verdriet. Blijven jullie maar hier en blijf wakker, net als ik.”

Jezus liep nog een klein stukje verder. Hij knielde op de grond en begon te bidden: “Vader, alstublieft! Geef dat ik niet hoef te lijden. Vader, Pappa, voor u is alles mogelijk. Houd toch dit zware lijden bij mij weg! Maar doe alleen wat u wilt, niet wat ik wil.”

Jezus ging terug naar de drie leerlingen. Ze lagen te slapen. Hij zei tegen Petrus: “ Kunnen jullie niet eens een uur wakker blijven voor mij? Blijf toch wakker! Bid God om kracht, zodat je geen verkeerde keuze maakt. Want jullie willen wel het goede kiezen, maar jullie zijn zwak.”

Jezus ging voor de tweede keer bidden. Hij sprak hetzelfde gebed uit als daarvoor. Toen hij terugkwam, lagen de leerlingen alweer te slapen. Ze konden hun ogen gewoon niet openhouden.

Jezus liet hen daar liggen. Hij ging nog een keer bidden. En voor de derde keer zei hij dezelfde woorden. Toen kwam er een engel uit de hemel om Jezus kracht te geven. Jezus was bang en ging steeds harder bidden. Zijn zweet viel in grote grote druppels op de grond. Het leken wel druppels bloed.

Toen hij terugkwam bij de leerlingen, zei hij: “Liggen jullie nog steeds rustig te slapen? Het moment is bijna gekomen dat de Mensenzoon uitgeleverd wordt aan slechte mensen.”

Wat valt uit deze geschiedenis te leren over het gebed?

BID… INTIEM

Jezus gaat apart. Hij neemt zijn beste vrienden mee en vraagt of ze met hem willen waken. Maar hij bidt alleen. Bidden is in de eerste plaats iets intiems, persoonlijks. Jezus ging vaker alleen bidden. En hij waarschuwt ook in de bijbel om niet te worden als mensen die prachtige, gebeden kunnen opzeggen op de hoek van de straat. Nu kennen wij geen mensen meer die op de hoek van de straat staan te reclame-bidden, maar wat wordt bedoeld is: laat niet aan anderen zien hoe goed je wel niet bent.

Lees hoe Jezus spreekt. Hij zegt: “Vader, Pappa.” Hoe je bid is sterk afhankelijk van je beeld van God. Is hij iemand uit de kerk, van de dominee, van de alphaleiding of een gelovige collega. Of is hij iemand van dichtbij. Iemand die je pappa mag noemen. Bij wie je je hart kunt luchten. Aan wie je alles mag vragen, mag klagen, mag schreeuwen.

Ik vind het moeilijk om in de praktijk de intimiteit te zoeken. Om er tussenuit te knijpen zoals Jezus dat deed. Als je druk bent op je werk, met je vrienden in sport of hobby. Iedereen is druk. Toch, als je een relatie wilt dan begint dat met intimiteit. Praktisch gezien hoef je bidden niet te beperken tot een handeling op je slaapkamer (in je bed). Er is veel voor te zeggen om een rustige plek te zoeken. Tijdens een wandeling in de polder kun je prima met God spreken. Ook hiervoor geldt: wees creatief. (PS we zouden hier meer mee kunnen, het is werkelijk moeilijk om tegenwoordig een rustige plek te vinden. Waarom biedt de geen gebedsplaats?)

Je herkent gelovige mensen niet aan hun mooie woorden, maar aan hun intieme gebedsleven. De volgelingen van Jezus hebben dat ook gezien. Ze hebben gemerkt wat er voor kracht van het gebed van Jezus uitging. Hij bad voor moeilijke besluiten, zoals het selecteren van zijn team. Hij bad voordat hij mensen uit de dood liet opstaan. Daarom vroegen zijn leerlingen: “leer ons bidden”. Ze wisten wat voor kracht er van het gebed uitgaat. Wanneer heb jezelf aan iemand gevraagd of je iets van hem mag leren? Dat doe je eigenlijk nooit, tenzij die persoon iets super gaafs kan. Jezus kon heel veel supergave dingen en zijn leerlingen hadden door dat dat door het gebed kwam.

BID… EENVOUDIG EN EERLIJK

Het gebed van Jezus is super kort. Het is ook oprecht. Jezus is totaal zichzelf. Hij is bang. Waar hij het diepst meezit dat vertelt hij en hij vraagt of hem dat bespaart mag worden. Het lijden waarvan hij weet dat het moet gebeuren.

Wij kijken vaak op tegen mensen die “goed” kunnen bidden. En met goed bedoelen we dan meestal lang en met veel mooie woorden. Maar Jezus leert ons dat we onszelf mogen blijven en open en eerlijk kunnen spreken. Ik weet van veel alphacursisten dat ze opzien tegen de leiding die kan bidden of medecursisten die meedoen in een kringgebed. De boodschap is: blijf jezelf. Doe jezelf niet mooier voor dan je bent. God kent je. Hij prikt dwars door al die mooie woorden heen. Hij is God, hij weet alles al. < Mijn gebed aan het eind van deze avond is of er iedergeval 1 cursist mag zijn die vanavond thuis in alle eerlijkheid en rust zijn/haar probleem met God zal bespreken. >

Bidden is praten met God. Verzin geen mooie zinnen en aanheffen. Er bestaat geen mooi gebed. Er bestaan geen goede en slechte bidders. Durf te stotteren, durf opnieuw te beginnen, praat zoals je tegen je vrienden praat. Het gebed van Jezus past qua lengte in een SMS.

Als het gebed zo kort was, waarom bleef Jezus dan zo lang weg? Het gaat niet alleen om het zenden, neem ook de tijd om te luisteren. Om stil te zijn. Om je gevoelens van angst of blijdschap de vrije loop te laten. Bidden is niet even snel wat zeggen en dan weer over tot de orde van de dag. Als je geholpen wilt worden, wacht dan ook op zijn hulp. Op zijn leiding. Een van mijn whatsapp-bidgroep-leden zei: begin je gebed door eerst een stukje uit de bijbel of een dagboek te lezen, en vraag je af wat God in dat gedeelte over zichzelf tegen jou wil zeggen. Begin met luisteren. Luisteren na of in je gebed kun je doen door stilte’s te laten vallen. God kan tot je spreken in gedachten, beelden. Bij mij borrelt er soms ineens de behoefte aan het schrijven van een gedicht op. Bij iemand uit de ‘bidpap’ komt heel vaak zomaar een lied op en dat zingen we dan. Ik ken iemand anders die iets wil tekenen. Maar het kan net zo goed, zijn dat je je fysiek wilt uiten, je handen opent en hardop ” dank-je-wel”, zegt. ” God wat bent u toch groot!”

BID…. VOL VERTROUWEN

Jezus weet dat bij God alles mogelijk is en dus kun je hem overal naar vragen. Of hij alles geeft is wat anders, maar bij hem is niets onmogelijk. Dus doe een beroep op zijn goedheid. Want… God is goed hij wil altijd het beste voor je. Als je niets vraagt, krijg je ook niets.

In Matteus 7:9 ev staat: “Niemand geeft zijn kind een steen als het om een brood vraagt. Of een slang als het om een vis vraagt. Jullie zorgen goed voor je kinderen ook al zijn jullie slechte mensen. Dan zal jullie hemelse Vader zeker goed voor jullie zorgen. Hij geeft goede dingen aan de mensen die dat aan hem vragen.”

Eigenlijk heb ik nog nooit gemerkt dat God niet te vertrouwen is. OK, hij beantwoordt gebeden soms niet, of niet op de manier die ik graag wil, maar dat betekent niet dat iemand niet te vertrouwen is. Dat is God wel. Integenstelling tot de mens. Wat ik lasting vind is om te accepteren dat er lijden in de wereld blijft en misschien wel zal toenemen. Het is me opgevallen dat hoe meer je met elkaar gaat bidden, hoe meer verdriet er boven komt drijven. Toch moeten we het lijden accepteren en niet wegdrukken onder claims alsof ziekte en dood niet van God zou komen en alsof Hij dat niet zou willen. Nee, Hij wilde het niet, maar het is er door onze(!) schuld wel gekomen. We hebben met het lijden te dealen. Het is een van de redenen waarom God soms ‘nee’ zegt op ons gebed.

BID… OM ZIJN LEIDING
Jezus bidt: “niet mijn wil, maar uw wil geschiede.” Misschien is dit wel het moeilijkste aan het gebed. Wij willen namelijk dat God naar ons luistert. Maar het overgeven aan zijn wil, is dat je beseft dat hij uiteindelijk het beste met je voorheeft.

Wij bidden vaak heel functioneel. Wij bidden als we een urgent probleem hebben en dan willen we graag zo snel mogelijk een oplossing. We vergeten dat God sowieso het goede voor ons wil, maar dat de oplossing vaak anders is dan wij denken. Bidden is vooral vertrouwen. Bidden is dus niet functioneel, maar relationeel! In het gebed van Jezus zie je dat God het lijden niet wegneemt. Integendeel. Toch stuurt hij wel een engel om Jezus te troosten. Hoe herkenbaar. Hoe vaak heb ik al gehoord dat iemand niet beter werd, maar dat hij/zij zich wel gedragen voelde. Soms letterlijk, door engelen. Wat onderschatten we het werk van deze dienaren van God! Ik begin steeds meer van die wezens te houden ☺.

BID… AANHOUDEND
Maar wat gebeurd er als Jezus dit gebeden heeft? Niets, helemaal niets. Jezus gaat 2x terug en bid tot driemaal toe. God stuurt een engel om hem te troosten, maar dus niet om hem hem het lijden te besparen (God zij dank niet!). Dat is hoe God handelt. Dat kan ook in jou leven gebeuren. Die engel kan degene zijn die naast je zit. Het kan een vriend zijn. Het kan een gedachte zijn of iets wat er gebeurd in je leven. Blijf volhouden. Klop aan de deur. Om de een of andere reden (ik begrijp het niet) is het volhouden van belang. Misschien stelt God ons daarmee op de proef, wil Hij zeker weten dat wij op Hem vertrouwen? Ik vind het een moeilijk punt dat herhaling van invloed is op Gods daden.

GODS ANTWOORD OP ONS GEBED
Tot zover over wat de geschiedenis in Getsemane ons kan leren over ons gebedsleven. Tot slot nog over het antwoord van God op ons gebed. Het antwoord kan zijn: ‘ nee’ , ‘ nog niet’ of ‘ ja.’

NEE
a) Omdat wat je vraagt slecht voor je is. In de bijbel bidden Jona en Job of hun leven beëindigd kan worden. Ze willen dood. Later lees je dat het maar goed is, dat dat niet is gebeurd.
b) Omdat God een beter plan heeft dan wij ooit kunnen bedenken. Denk aan de vervolging van christenen in de vroege kerk (of in China). Achteraf moet je concluderen dat het evangelie daardoor wereldwijd is gegaan.
c) Omdat we Gods plan niet kennen.
d) Omdat we tegenstrijdige dingen vragen (beide spelers bidden of hun team mag winnen).
e) Omdat we niet beseffen dat wat wij willen, slecht is voor iemand anders.
f) Omdat we niet beseffen dat bovennatuurlijke acties (wonderen), niet altijd goed zijn voor anderen of de wereld. God gebruikt de normale (menselijke) weg, bijvoorbeeld door beinvloeding.
g) Omdat we het lijden niet accepteren.
h) Omdat we onze zonden niet belijden, geen berouw tonen.
i) Omdat we niet rechtvaardig zijn (we doen niets in de maatschappij, voor onze arme medemens/vluchteling, doen niets aan piolitiek etc.)

Er zijn dus heel veel goede redenen waarom God ons gebed niet verhoord. De sleutel is dat wij eensgezind bidden en bidden in zijn Naam. Ik zie dit ‘ in zijn Naam’ als ‘ namens Hem’. Als wij dus hetzelfde bidden als God wil, dan gebeurd het ook. En juist daarvoor is een intieme relatie (van gesprek en luisteren nodig). Luisteren naar zijn woord. Luisteren door stil te zijn na gebed. Luisteren door andere christenen om advies te vragen. Luisteren door zijn woord te onderzoeken. De crux is dus dat wij eensgezind met God en eensgezind met elkaar leren bidden. Een van hart. Een in vertrouwen.

NOG NIET…
Het antwoord kan ook zijn: “nog niet” Wij leven in een wereld waar alles nu moet. Als we de parkeergarage inrijden en iemand gaat net voor je het parkeerplekje in, ben je ineens wat minder christen. God kijkt verder. Hij overziet verleden, heden en toekomst. God heeft de eeuwigheid de tijd om een schietgebedje te verhoren. Wij bidden vaak zo menselijk. Vergelijk het met de situatie dat je op de weg achter een auto zit die niet vooruit is te branden. Grrrr. Je wilt inhalen, maar weet niet dat er om de bocht een vrachtwagen aankomt. God weet dat wel.

Cursisten, sinds ik een prayerlist bijhoudt merk ik hoe vaak God zegt: ‘wacht’ . Wacht mijn kind, ik heb wat beters voor je in gedachten. Ik ben een aantal maanden geleden gestart in een bidapp, om voor mensen te bidden en ook bij mensen thuis te bidden. En ik heb geleerd hoe geweldig het is om samen en alleen te bidden op een relationele manier. Dus niet claimerig, maar vol vertrouwen en afhankelijk van God. Er gebeuren dan bijzondere dingen. Ik heb God gevraagd of ik meer mocht vertellen over gebed. En wat gebeurde er…ik werd gebeld door een lerares van een school om tijdens de startavond te spreken…en heb de kans gegrepen om te spreken over bidden voor jongeren. Daarna kreeg ik de gelegenheid om het op een startavond voor de kerkraad over gebed te hebben. En nu…, werd ik hier uitgenodigd om vanavond te spreken.. waarover?… juist gebed. Toeval? Maak dat de duivel wijs.

JA, Ja! God zegt ook ‘ja’ . En dat is een geweldige ervaring. Ook al is het antwoord anders dan verwacht. Ach, wat heeft Hij mij geleerd om het ‘resultaat’ –bidden af te leren (en ik zal het wel nooit leren). God zegt “ja” en dat versterkt je vertrouwen, je relatie. Trouwens ook het begrip op een ‘NEE’ of een ‘ NOG NIET’ versterkt je vertrouwen. Bid daarom in vertrouwen, intiem, als jezelf, om zijn leiding en je geloof zal toenemen. Je relatie zal intiemer worden.

Ps.23

Een psalm van David.

De HEER is mijn herder,
het ontbreekt mij aan niets.

Hij laat mij rusten in groene weiden
en voert mij naar vredig water,

hij geeft mij nieuwe kracht
en leidt mij langs veilige paden
tot eer van zijn naam.

Al gaat mijn weg
door een donker dal,
ik vrees geen gevaar,
want u bent bij mij,
uw stok en uw staf,
zij geven mij moed.

U nodigt mij aan tafel
voor het oog van de vijand,
u zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.

Geluk en genade volgen mij
alle dagen van mijn leven,
ik keer terug in het huis van de HEER
tot in lengte van dagen.

Kerstgedicht 2011

Ik kreeg de vraag een kerstgedicht te schrijven
Maar ik weet niet wat ik zeggen moet
Waarom moet deze kersttraditie blijven?
Een gedicht rond kerst is vaak zo zoet

Dat Jezus is geboren
Dat geloven we nu wel
We weten van te voren
Hij gaat ons redden van de hel

En helder schijnen onze kaarsjes
En klinkt ons vredig lied
Waarom voel ik deze kerst
Ten diepste toch verdriet?

Zou het door de crisis komen
Dat er toch een kans bestaat
Dat ons rijkdom wordt ontnomen
Het volgend jaar wat minder gaat?

Zou het door de kerstsfeer komen?
Die is zo commercieel en nep
We blijven van de vrede dromen
En leven voor de heb

Zou het de traditie zijn
Waardoor ik niet meer weet
Dat naast het vlees, de wijn
Een diep verlangen aan mij vreet?

Al mijn zorgen, al mijn vragen
Ik breng ze naar een stal
Daar ligt een kind dat mij zal dragen
De Heler van’t heelal

Mijn God heeft alles prijsgegeven
Zichzelf in vlees en bloed
Hij zag de crisis in mijn leven
Heeft alle schuld vergoed

De diepte daarvan te beseffen

Die liefde verder door te geven

De handen vrolijk op te heffen

Dat is kerst: een heel nieuw leven

Mat.7:21

Niet iedereen die “Heer, Heer” tegen mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader. Op die dag zullen velen tegen mij zeggen: “Heer, Heer, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd, hebben wij niet in uw naam demonen uitgedreven, en hebben wij niet vele wonderen verricht in uw naam?”

Ps.23

Een psalm van David.

De HEER is mijn herder,
het ontbreekt mij aan niets.

Hij laat mij rusten in groene weiden
en voert mij naar vredig water,

hij geeft mij nieuwe kracht
en leidt mij langs veilige paden
tot eer van zijn naam.

Al gaat mijn weg
door een donker dal,
ik vrees geen gevaar,
want u bent bij mij,
uw stok en uw staf,
zij geven mij moed.

U nodigt mij aan tafel
voor het oog van de vijand,
u zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.

Geluk en genade volgen mij
alle dagen van mijn leven,
ik keer terug in het huis van de HEER
tot in lengte van dagen.

Rom.8:18-30

Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard.
De schepping ziet er reikhalzend naar uit dat openbaar wordt wie Gods kinderen zijn.
Want de schepping is ten prooi aan zinloosheid, niet uit eigen wil, maar door hem die haar daaraan heeft onderworpen. Maar ze heeft hoop gekregen,
omdat ook de schepping zelf zal worden bevrijd uit de slavernij van de vergankelijkheid en zal delen in de vrijheid en luister die Gods kinderen geschonken wordt.
Wij weten dat de hele schepping nog altijd als in barensweeën zucht en lijdt.
En dat niet alleen, ook wijzelf, die als voorschot de Geest hebben ontvangen, ook wij zuchten in onszelf in afwachting van de openbaring dat we kinderen van God zijn, de verlossing van ons sterfelijk bestaan.
In deze hoop zijn we gered. Als we echter nu al zouden zien waarop we hopen, zou het geen hoop meer zijn. Wie hoopt er nog op wat hij al kan zien?
Maar als wij hopen op wat nog niet zichtbaar is, blijven we in afwachting daarvan volharden.
De Geest helpt ons in onze zwakheid; wij weten immers niet wat we in ons gebed tegen God moeten zeggen, maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten.
God, die ons doorgrondt, weet wat de Geest wil zeggen. Hij weet dat de Geest volgens zijn wil pleit voor allen die hem toebehoren.
En wij weten dat voor wie God liefhebben, voor wie volgens zijn voornemen geroepen zijn, alles bijdraagt aan het goede.
Wie hij al van tevoren heeft uitgekozen, heeft hij er ook van tevoren toe bestemd om het evenbeeld te worden van zijn Zoon, die de eerstgeborene moest zijn van talloze broeders en zusters.
Wie hij hiertoe heeft bestemd, heeft hij ook geroepen; en wie hij heeft geroepen, heeft hij ook vrijgesproken; en wie hij heeft vrijgesproken, heeft hij nu al laten delen in zijn luister.